Opium*, Dores Tembrás, 2010 un espacio donde la noche sube en sentido inverso Carlos Oroza nela ingravidez silábica a carón da lámpada delicadeza obscena no rigor poison a subliñar o espasmo -en distorsión vértebras- e dedos hábiles marelos amortecendo plano inclinado ar fruncido *** Lou exhala a metamorfose da mapoula faíscas puntúan alento almiscrado ansiedade no rostro de A. que agarda a máis alta calidade no Li Yuen de contrabando a máis alta calidade na simulación do desexo rendido na anticipación ***                         Dun fotograma de The Dividend señoritas de ondas al agua ou snow birds pálpebras precipitándome contra o ceo desperdiciado aniñan entre sedas e porcelanas aristocraticamente sórdidas tiran do ar seducen as horas que se achegan equidistantes *** Broken Blossoms e apretas o paso ata Limehouse gentleman sen levita nin fibela sostés a fronte consentindo o golpe seco dos alcaloides descartando inflorescencias de fume silencio tóxico contra anatomía *** transitar a beleza de cada vez orixe da forma que contén o berro esgazadura para os que non irrenunciábel instalada no esterno e na adicción ao abismo hálito a colapsarnos definitivo de cada vez __ * Serie de poemas publicada no número 34 da revista Dorna (2010). O fotograma é do filme The Dividend, 1916.