O pouso do fume
O pouso do fume, Dores Tembrás, Espiral Maior, Culleredo, 2009

Finalista nos Premios da AELG 2010 na categoría de mellor libro de poesía



Foto do cadro O pouso do Fume

Obra da portada: Manuel Suárez



Entradas do blog relacionadas:
[O libro]  [Véspera]  [Recordo]  [Presentación I]  [Presentación II]  [Video] 
[O Pouso na escola]  [Presentación en Culleredo]  [Obradoiro de lectura] 


Reseñas, críticas e entrevistas en prensa:
[O fume da orixe, Galicia Hoxe] 
[Man mestra, Faro da cultura] 
[Fume tatuado nos ollos, O Ollo Público] 
[Rastros, tempo, memoria..., La Voz de Galicia] 
[Itinerario da couza, Protexta] 
[Aneis de cinza, El Ideal Gallego] 
[25 números da 'Festa da palabra', A Nosa Terra]
[Un achado, Culturas - La Voz de Galicia]  [Ver portada]
[Que Leer] 
[Combustión imperfecta do pasado - A Nosa Terra]
[Abrir adxectivo a navalla - La Voz de Galicia]
[Eis o misterio do cotián - Diario de Ferrol]


Entrevista e poemas no Diario Cultural da Radio Galega:
[Poema I]  [Poema II]  [Poema III]  [Poema IV]  [Entrevista] 


Poema na voz de Lucía Aldao, programa Tres Peixes Voando da Radio Galega:
[Anacos de louza]


Tatuaxes de fume (Prólogo de Teresa Seara)

"[...] Pero desentrañar as ensinanzas en verdade relevantes que o pouso leva inscritas en si mesmo esixe, primeiro, adquirir unha nova forma de mirar –máis límpida e clarificadora por efecto das lágrimas que, dun xeito inevitable, verquerá quen olle ao fume directamente– e, despois, ser quen de filtrar as impurezas –o tisne, o cheiro– que poderían adulterar as conclusións finais da esculca. [...]"  (Ler máis)


             ***

cartografía de palabras
repetir cada signo
dentro da cuadrícula
papel en branco
pozo infindo
as palabras esvaran
por iso sempre cuadrículas
para salvalas
pequenas casas
onde vivir para sempre


             ***

os demais pasan
e ti apoiada na corda
déixaste negativar
revelada con vapor de mercurio

no corpo
algo de ferro fundido
de cádavo mollado
de fume extinto

e os outros
non saben
pero miran de esguello
á que desafía a gravidade


             ***

          Die Pflaumen wolln ja so vom Baum
          Wolln aufm Boden liegen.*
               Bertold Brecht

morado reversíbel
carne verde
dous días de avésporas ebrias
e dedos tinguidos
de vento levián
e alambique
antes da disección
da extracción do óso
antes de abrir o peito
e practicar a autopsia
de cada verán


             ***

anicada
ando a pensar palabras
pelas de manteiga
mentres o fume
se extingue
na mañá
cómo dicer
que marchaches
e eu
sen saber usar
a desnatadora



__
*“As ameixas queren baixar da árbore/e xacer no chan.”